Friday, September 21, 2012

ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရေသာ ျမ၀တီက MOU

MOU ဆိုတာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံႏွင့္တစ္ႏိုင္ငံ သေဘာတူညီခ်က္အရ ခ်ဳပ္ဆိုေသာ စာခ်ဳပ္ဟု သိထားပါတယ္။ျမ၀တီကို ေရာက္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေဒသအႏွံက လူငယ္ က်ားမ စံုလို႕ပါဘဲ အရမ္းကိုစည္ကားေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေမးၾကည္႔ေတာ့ MOU ေတြပါလို႔ ေျပာပါတယ္။ကုမၸဏီနဲ႕ လုပ္ၿပီး ထိုင္းကိုသြားမလို႕ ဟုေျပာပါတယ္ ၊ဒီေတာ့ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နာလည္မွဳ႔စာခ်ဳပ္ကေန ဘယ္က ကုမၸဏီနဲ႕ ထိုင္ကို သြားအလုပ္ လုပ္ရမွာလည္း လို႕ေတြးမ့ိပါရဲ႕ ဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ျမ၀တီမွာ တာ၀န္နဲ႕ ေရာက္ေနတဲ့ အစိုးရ၀န္ထမ္း တစ္ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕လို႔ သူမိတ္ေဆြ MOU တစ္ေယာက္ကို စိတ္၀င္တစ္စားေမးၾကည္႕လိုက္ေတာ့ . . .

 ျမ၀တီမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံေဒသအႏွံက လူေတြဟာ သူတို႕ေနရပ္ေတြမွရိွတဲ့ ေအးဂ်င့္ေတြကေနတစ္ဆင့္ ဒီကိုေရာက္ လာၾကတာလို႕သိရတယ္ေလ ။ဒီလူေတြကို ဒီကေနၿပီး ထိုင္းကို တရား၀င္ ပါတ္စပို႔နဲ႕ သြားရေအာင္ဆိုၿပီး ကူညီေပး တယ္ေပါ့ဗ်ာ..ဒီကို ေရာက္လာဖို႕ ေအာက္ေအးဂ်င့္ (ရြာကေခၚတဲ့သူ) က သူတို႕ကို ၂၅ ရက္အတြင္း သြားရမယ္၊ အလုပ္ေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ႀကိဳက္ရာေရြးႏိုင္တယ္၊ျမ၀တီမွာေနၿပီး ရံုးကိစၥေတြ လုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း ေကာင္းေကာင္း ေနေကာင္းေကာင္း စားရမယ္ ေသခ်ာေျပာဆိုၿပီး ဒီကို ေခၚလာၾကတဲ့သူေတြဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာျပပါ တယ္။ေစ်းကေတာ့ ၂ သိန္ခြဲ ကေန ၃-၄ သိန္အထိေပးၿပီး လာၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ဒီကိုလည္းေရာက္ေရာ ဒီကလက္ခံေဆာင္ရြက္တဲ့ ေအးဂ်င့္လက္ကို အပ္လိုက္ရတယ္ ျမ၀တီမွာက ေအးဂ်င္ ၂ မ်ိဳးရိွတယ္ ကိုယ္တိုင္ေႀကြး တယ္ ေနဖို႕လုပ္ေပးတယ္ ၿပီးေတာ့ ရံုးကိစၥကိုလည္း သူကိုယ္တိုင္လိုက္လုပ္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။တစ္ခ်ိဳကေတာ့ ရံုးကိစၥကို လုပ္တာကတစ္ေယာက္ အေနအစားကို ကန္ထရိုက္ေပးၿပီး လုပ္ခိုင္းတာေပါ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးရိွေပမယ့္ ျမ၀တီက ေစ်းႏွဳန္းကေတာ့ အစားအေသာက္အေနအထိုင္အၿပီးအစီး ၁ သိန္းခြဲ နဲ႕ လက္ခံၾကျပန္ပါတယ္ ။ဒီလိုနဲ႕ ေအာက္ကေန ေခၚလာတဲ့ ေအးဂ်င့္က ၁ သိန္ ကေန ၁ သိန္ခြဲေလာက္ အိပ္ထဲထဲ့ၿပီး ျပန္သြားပါေလေရာ၊ ေျပာရရင္ ဇတ္လမ္းက ဒီကစတာပါဘဲ။
ျမ၀တီကို မ်က္စီသူငယ္နားသူငယ္နဲ႕ ေရာက္လာတယ္ဆိုရင္ဘဲ နယ္ခံေအးဂ်င့္က ေနဖို႔ တမ္းလွ်ာေလးစီစဥ္ပါတယ္ (၁၀) ေပပတ္လည္ ဆိုရင္ေတာ့ လူ (၆) ေယာက္အိပ္ရေအာင္လုပ္တာေပါ့၊ၿပီးေတာ့ ဆန္ၾကမ္းကိုခ်က္ၿပီး ဟင္ခ်ိဳတစ္ခြက္ ငပိေၾကာ္ကစၿပီးႀကိဳဆိုတာက ျမ၀တီ MOU ပါဘဲ။ သန္႕ရွင္းမွဳ႕ မရိွတဲ့ က်မ္းမာေရးအတြက္ အလြန္အႏၱရာယ္ႀကီးတဲ့ အိမ္သာေတြကထြက္လာတဲ့ အနံေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ MOU ဆိုတဲ့ အုပ္စုေတြ ရဲ႕ MOU ခရီးၾကမ္းကို စတင္ပါေတာ့တယ္။  မနက္ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ ေအးဂ်င့္ေရာက္လာၿပီး မွတ္ပံုတင္မ်ားလာယူပါတယ္ ၿပီးေတာ့ မင္းတို႕လုပ္ရမွာက ေဆာက္လုပ္ေရးေနာ္ ဟုေျပာပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ေအာက္မွာေခၚလာတာက ကားပစၥည္းစက္ရံုးဆိုၿပီးေခၚလာတာ လို႔ ေျပာေတာ့ အဲဒီ ဒီမန္းေတြမရိွဘူး ဒါဘဲရိွတယ္ ျမန္ခ်င္ရင္ ဒါဘဲ လို႔ ေျပာၿပီး ေနာက္ ျမန္တယ္ဆိုတာ ရက္ ၆၀ ကို ေျပာတာ လို႔ ထပ္ေျပာပါတယ္၊မင္းတို႕ဆီက တို႕က ေငြ ၁ သိန္းေက်ာ္ဘဲရတယ္ ၾကာသေလာက္ေန-ထိုင္-စားေသာက္စရိတ္ ခံရမွာမို႕ သိခံၾကပါလို႔ ေျပာျပပါတယ္ ဒီေတာ့လည္း ေအာက္ကေန လူရရင္ ၿပီးေရာေခၚလာတဲ့ သူေတြကို စိတ္ဆိုးမိတာကလြဲၿပီး မတတ္ႏိုင္ေတာ့ ပါ့ဘူး။ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ ၂ ရက္ေလက္ေနေတာ့ ျပည္ပအလုပ္အကိုင္ အတြက္ အလုပ္သမားရံုးက ေပးတဲ့ ေလဘာစာရြက္ ရလာပါတယ္ ဒီကအေခၚေတာ့ (ေအာက္ေလဘာတို) လို႕ေခၚပါတယ္။ေလဘာတိုလာေပးတဲ့ရက္ကစၿပီး ေအးဂ်င့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကို မလာတာ ရက္ ၂၀ ေလာက္ၾကသြားပါေတာ့တယ္၊ပါလာတဲ့ ေငြေလးလည္း ကုန္သေလာက္ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တစ္ေခါက္ျပန္ၿပီး ေပၚလာပါၿပီ လက္ထဲမွာ စာရြက္ထုတ္နဲ႕ စာခ်ဳပ္မယ္ ေျပာပါတယ္ ။ စာခ်ဳပ္ကို ေကာင္းေကာင္းမဖတ္ရပါဘူး စာခ်ဳပ္က ပထမ စာမ်က္နာနဲ႕ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္နာဘဲ ပါတယ္ လက္မွတ္ထိုးရတဲ့ ေနရာေတြေပါ အလယ္က လက္မွတ္ထိုးရတဲ့ ေနရာေတြလည္း မပါဘူးေလ ျမန္ရင္ ၿပီးေရာေပါ့ လစာေလးေတာင္အေျပးေမးရတယ္  ၂၈၅ ဘတ္တဲ့ အခ်ိန္ပို႔ ၄၃ ဘတ္  ။ဒီလိုနဲ႕ေနာက္ထပ္ (၁၀) ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ တစ္လဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနသားထိုင္သားေတာ္ေတာ္ေလး က်လာပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေအးဂ်င့္ျပန္ေရာက္လာၿပီးအေပၚေလဘာတက္မယ္လို႔ ေျပာပါတယ္ ဒီလိုေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေနတဲ့ ေနရာကေန ၁ မိုင္ေလာက္ေ၀း တဲ့ ေက်ာက္လံုးႀကီးရံုးလို႔ေခၚတဲ့ ေနရာကို ကားပ်က္တယ္ ေျပာေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေရာက္ၾကရတာပါဘဲ ရံုးက ေတာင္ကုန္းေလးေပၚ မွာပါ ေအာက္ကေန ရာေတြမွာ လူေတြနားေနဖို႔ အေဆာင္ႀကီးေတြ ရိွပါတယ္ အဲဒီအေဆာင္ထဲက တစ္ေဆာင္ကို ၀င္လိုက္ေတာ့ အားပါး ကၽြန္ေတာ့္လို လူေတြ ေထာင္ခ်ီလိုပါလား။ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကို ေအးဂ်င့္ရဲ႕ စာေရးမဆိုတာေတြက ကိုယ္ေရးရာဇ ၀င္ေတြေမးၿပီး ေဖာင္တစ္ထပ္ႀကီးျဖည္႔ပါေတာ့တယ္။ေနာက္ ရံုးေပၚတက္ၿပီး လ-၀-က ရဲ႕ အစစ္အေဆးခံရပါတယ္၊ ဓါတ္ပံုလည္း ရိုက္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ျပန္ခဲ့ရတာေပါ့ ဒီလိုနဲ႕ ဟိုေန႔သြားရႏိုး ဒီေန႔သြားရႏိုး ေအးဂ်င့္ေငြ လာမေပလို႔ ထမင္းမစားရတဲ့ ရက္ေတြကိုလည္း တင္းခံ ေတာင့္ခံရင္း ရက္ ၉၀ ( ၃) လတင္းတင္းျပည္ခဲ့ပါၿပီ  လို အဲဒီမိတ္ေဆြက ရွင္းျပပါတယ္။
 ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက အစိုးရရဲ႕ အမွန္လုပ္ကိုင္ပံုေတြြကို ထပ္ၿပီးရွင္းျပပါတယ္
၁။ လူေရာက္လာရင္ ေအာက္ေလဘာ (အလုပ္သမားလက္မွတ္) တင္ရပါမယ္။
၂။ ေလဘာရရင္ ေခၚစာ (ဒီမန္း) ေရြးရပါတယ္ (အလုပ္ေရြးရတာပါ) (ေသခ်ာစစ္မွန္တဲ့ ဒီမန္းျဖစ္ရပါ့မယ္)
၃။ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ပါတယ္  (ထိုင္းကုမၸဏီ တာ၀န္ရိွသူနဲ႕ အလုပ္ လုပ္မယ့္သူ၊  သက္ေသ  အလုပ္သမားဦးစီးအရာရိွ ႏွင့္ ဒု-ရဲမွဴး တိုပါ၀င္ပါတယ္)
၄။ အေပၚေလဘာတက္လို႔ရၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ရပါတယ္ (စစ္ေဆးတဲ့ သေဘာပါ )စာခ်ဳပ္ေတြကို ေနျပည္ေတာ္ကို ပို႔ရပါတယ္
၅။ ေနျပည္ေတာ္က ျပန္စာေရာက္ရင္ေတာ့ ထိုင္ႏိုင္ငံဘက္အျခမ္းက ရံုးလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။ ထိုင္ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ  ျမန္မာသံရံုး ၊ထိုင္းအလုပ္ သမား၀န္ႀကီးဌာ န၊လ-၀-က စတဲ့ ရံုးေတြပါ ပါတယ္။
၆။ ေသခ်ာၿပီဆိုရင္ ဘယ္သူက တာ၀န္ယူၿပီး လာေခၚမယ္ ဆိုတာ စာတင္ရပါတယ္။ဒီအခ်ိန္မွာ ျမန္မာ အလုပ္သမားရံုးက ေနျပည္ေတာ္ကို ရည္ညႊန္းပါစာနဲ႕ တင္ရပါတယ္။ ခြင့္ျပဳၿပီး လာလည္းေခၚၿပီဆိုရင္ေတာ့ ထြက္ခြာပြဲ လုပ္ရပါတယ္ ရဲမွဴးနဲ႕ အလုပ္သမား အရာရိွတို႔ မိန္ခြန္းေျပာၿပီး ထြက္ခြာရပါတယ္။
၇။ထိုင္ဘက္ျခမ္းမွာ ပါတ္စပို႔ ကို (၂) ႏွစ္ဗီဇာ လုပ္ၿပီး ဘန္ေကာက္ကိုသြားႏိုင္ပါတယ္
ဒါကလုပ္ငန္းစဥ္ အေသးစိတ္မဟုတ္ေသးပါဘူး ဒီၾကားထဲမွာ ကုမၸဏီရိွမွ လူပို႔ရတယ္ ဆိုတဲ့ျပႆနာေတြလည္း မနဲပါဘူး တစ္ကယ္ေတာ့ ကုမၸဏီ ရိွတယ္ ဆိုၿပီး အလိုလို ဘ၀င္ျမင့္ေနၿပီး သူကို အပ္ထားတဲ့ လူေတြ ရာခ်ီီရိွေန တာျဖစ္တယ္။အလုပ္အရမ္းမ်ားဟန္ေဆာင္ေန တဲ့ ေအးဂ်င့္ေတြ ကိုေတာ့ ေက်ာက္လံုးႀကီးရံုးမွာ ေျခခ်င္းလိမ္ေန တာေတြရ ပါလိမ့္မယ္။MOU ရဲ႕သေဘာကေတာ့ အစိုးရ-အစိုးရ လုပ္တဲ့ ( G to G) ျဖစ္ၿပီး ကုမၸဏီ ဆိုတာေတာ့ မလိုပါဘူး အခု ကုမၸဏီေပၚ လာေတာ့(C to C) ၿဖစ္ၿပီး ကုမၸဏီပိုင္တဲ့ သူေတြက ေစ်းပိုေတာင္းၿပီး ရက္ပိုၾကာလာတာပါဘဲ ၊ၿပီးေတာ့ ဇယာလည္း အရမ္းရွုပ္လာတယ္လို သိရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာၾကည္႕ရသေလာက္ ကုမၸဏီပိုင္ ရွင္ေတြနဲ႕  ေအးဂ်င့္ေတြရဲ႕ မာန ၿပိဳင္ျပီး တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ မေကာင္းေျပာၾက၊ေဂ်ာက္တြန္းၾက၊ပညာၿပိဳင္ၾက ဒဲဒီပြဲမွာ ရြာကႏြားကို ေရာင္း ၿပီးတက္လာတဲ့ သူေတြ ေျမဇာပင္ျဖစ္ရတာပါ။လူစံုပါတဲ့ ေအးဂ်င့္ေတြမွာလည္း စစ္အရာရိွေဟာင္း၊ေက်ာင္းဆရာေဟာင္း၊ ကြန္ပ်ဴတာ ဆရာေဟာင္း၊ ေကာ့ေသာင္းကေနလာတဲ့ ၀ါရင့္ေအးဂ်င့္ စသည္ျဖင့္ ရာထူးဂုဏ္ရိွန္တို႕ကလည္း မၿပိဳင့္ႏိုင္ေလာက္ ေအာင္ပါဘဲ၊ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ အကုန္လံုးက သူမိတ္ေဆြပါဆိုတဲ့ ရန္ကုန္သားႀကီးေတြကလည္း ပါေသးတာေပါ့။ ျမတ္မယ္ထင္လို႔ ထမင္းကန္ထရိုက္လုပ္တဲ့ သူေတြလည္း မျမတ္တဲ့ အျပင္ အိမ္ပါေပါင္ထားရတာလည္း မနဲပါဘူး။
တစ္ကယ္ေတာ့ အားလံုးဟာ မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္မယ္ ဆိုရင္ ေကာင္းပါတယ္ ။အခ်ိန္အားျဖင့္လည္း တစ္ကယ္လုပ္ရင္ (၁) လဘဲၾကာတယ္လို႔ သိရပါတယ္ အခုေတာ့ (၄) လေက်ာ္ လာတဲ့ သူေတြအတြက္ ထမင္းကန္ထရိုက္ေတြနစ္နာသလို ေစာင့္ရတဲ့ သူေတြလည္း လယ္ေရာင္း ႏြားေရာင္လာၾကရတာမို႔ အရမ္းႏွစ္နာပါတယ္ ။ဒီကုမၸဏီ ဆိုတာကို အလုပ္သမား၀န္ႀကီးဌာန က လုပ္ၿပီးကတိုင္က လုပ္ငန္း လုပ္ပံုေတြေျပာင္းၿပီး ကုမၸဏီမရိွတဲ့ သူေတြမ်က္နာငယ္ရ ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ေတြက မနေတြဇြတ္တက္ ေငြေတြေတာင္း တစ္ကယ္လုပ္ၾကေတာ့ ထိုင္းေခၚစာမေသခ်ာျဖစ္ရတဲ့ အတြက္ ၄-၅ လၾကာတာေတာင္မရနိုင္ပါဘူး။ကုမၸဏီေတြက တာ၀န္မယူၾကပါဘူး လိုင္စင္ရိွတယ္ ႀကိဳက္တဲ့ရံုး တရားစြဲ လိုဘဲ ေျပာတာကေတာ့ စိတ္မေကာင္းစရာဘဲလို႔ ျမင္ရပါတယ္။ အမွန္တစ္ကယ္ ကေတာ့ ေအးဂ်င့္ေတြ ကုမၸဏီေတြ မလိုပါဘူး အလုပ္လုပ္မယ့္သူေတြက သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ အလုပ္သမားရံုးမွာ အလုပ္သမားလက္မွတ္ထုတ္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာၿမိဳ႔နယ္ အလုပ္သမားရံုးကတစ္ဆင့္ ဒီကို လမ္းပို႔တဲ့ပံုစံနဲ႔ စနစ္တက် လုပ္ေပးရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိရသေလာက္ ကုန္က်ေငြ ျမန္မာက်ပ္ (၅၀၀၀၀) ငါးေသာင္းမကုန္ဘဲ ထိုင္ႏိုင္ငံကို ေရာက္ႏိုင္ၿပီး လိမ္ညာမွဳ႕မ်ားလည္း ကင္းေ၀းႏိုင္မည္ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ. . .
                                                                                                                                                                       ျမ၀တီကိုေရာက္ခဲ့တဲ့ အမွတ္တရပါ
                                                                                                                                                                                                                                     ေရႊဆည္သား

laminlay999.mdy@gmail.com မွေပးပို႔ေသာ ေပးစာျဖစ္ပါသည္။

No comments:

Post a Comment